AR در جاده‌ای سنگلاخ به سمت قبول شدن توسط مصرف‌کننده عادی است و این موضوع باعث استفاده نکردن AR از همان فنّاوری که در شرکت‌ها بکار می‌رود، نشده است. نیازهای انگشت‌شماری که در این راه است (مد بودن، گستردگی استفاده، توان مالی)، ولی – حداقل در مقیاس‌های کوچک- این مشکلات جلوی موفقیت این هدست های بزرگ و گران که هدفی متمرکز دارند را به‌عنوان یک ابزار شرکتی نمی‌گیرد.
بعد چندین سال پیشرفت آرام و جزئی، ظاهراً AR شرکتی آماده است که در سال 2020 قدم قابل‌توجهی روبه‌جلو بردارد. در ادامه چهار موردی که ارزش دنبال کردن طی ۱۲ ماه آینده را دارد، بررسی می‌کنیم.
بهبود یابی سخت‌افزار
طی سال 2019، اجزاء ضروری برای ساخت سخت‌افزار ، به‌ویژه صفحه‌نمایش‌های کوچک‌تر با وضوح تصویر بالاتر و تراشه‌های طراحی‌شده برای AR و MR راه خود را به بازار باز کردند. در سال 2020، می‌توان انتظار داشت که این اجزا بیشتر به سمت تبدیل‌شدن به یک محصول واقعی را داشته باشند.
Varjo هم‌اکنون در ساخت هدست های AR و XR با وضوح تصویر چشم انسان، و چند قابلیت اختیاری مانند کنترل ردیاب دست و بازخورد لمسی میان فضایی، از قیمت $5000 تا $6000 ، پیشگام شده است. چندین شرکت مثل Apple، LG، Sony و Syndiant درحال‌توسعه نمایشگرهای کوچک هستند که در هدست های پوشیدنی، گرافیک هولوگرامی بهتری ارائه دهند. واضح است که این روند به سمت ایجاد تصویرهای با جزییات تر و باورپذیر می‌رود، که احتمالاً میدان دید وسیع‌تری نسبت به AR های این زمان دارند.
قدم بزرگ روبه‌جلو دیگر تولید پردازنده‌ها و حسگرهای بهتر است. در چند هفته قبل، Qualcomm پردازنده‌ای برای قدرت دادن به هدست های ممتاز AR و XR بانام Snapdragon XR2 را معرفی کرد. بزرگ‌ترین برتری XR2 نسبت به نسخه‌های قبلی خود، مجهز بودن به قابلیت‌هایی است که یک هدست مستقل نیازمند است. این قابلیت‌ها شامل پشتیبانی از کیفیت تصویر بالا دوگانه، نرخ به‌روزرسانی بالا نمایشگر، ۷ دوربین هم‌زمان برای ردیابی دست و سروصورت، و ۱۵ تریلیون عملیات در ثانیه (TOPS) هوش مصنوعی برای رسیدگی به کار‌هایی که در پس‌زمینه انجام می‌شود.
در سال 2020 این ویژگی‌ها به ویژگی معمول هدست های AR و XR تبدیل می‌شود، اما به این معنی نیست که هر دستگاهی که عرضه می‌شود شامل تمام این ویژگی‌ها باشد.
تحرک بهتر با فناوری بی‌سیم جدید
یکی دیگر از موضوعات حائز اهمیت رها کردن کاربران AR از محدودیت‌های حال حاضر هدست ها است (پوشاندن حجم زیادی از سر و نیاز به اتصال به یک رایانه در نزدیکی) که به لطف فناوری قوی‌تر بی‌سیم این مشکل می‌تواند حل شود. بااینکه Snapdragon XR2 نسخه اولیه بازار بی‌سیم AR، مختص به اتصال هدست به 5G در هر مکان است، اما توسعه‌دهندگان می‌توانند بر روی قابلیت جدید اتصال آن به Wi-Fi متمرکز شوند تا بتوانند تحرک در محیط‌های کوچک را بهبود ببخشند.
طی سال 2020، شاهد دستگاه‌های بیشتری با پشتیبانی از نسل ششم Wi-Fi (که بانام 802.11ax هم شناخته می‌شود) خواهیم بود که قدمی روبه‌جلو در اتصال رایانه‌ها و تلفن‌ها به شبکه داخل ساختمان، و پهنا باند بالا برای لوازم جانبی (مثل خود هدست AR) که به یک دستگاه و شبکه متصل هستند، به‌حساب می‌آید. با افزایش شمار روتر (router) های نسل ششم Wi-Fi، نیاز همواره هدست های XR به نرخ بالا رد بدل داده‌ها را برطرف می‌کند. اما، 802.11ay (60GHz) (بانام WiGig هم شناخته می‌شود)، می‌تواند رایانه‌ها را به‌طور مستقیم، با تأخیر کم و پهنا باند بالا به هدست متصل کند.
باید منتظر ماند تا بدانیم هدست های 2020 به‌طور مستقیم و با استفاده از تراشه خود به 5G متصل می‌شوند، یا با استفاده از اتصال به تلفن هوشمند به داده‌های تلفن مثل عینک Nreal Light متصل می‌شود. اما بعد از کار کردن به‌طور مستقل، حال HoloLens 2 به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین چشم‌اندازهای آینده شناخته می‌شود، که قدمی بزرگ در روند ساخت هدست های سطح بالا به‌صورت سبک‌تر، سیارتر است.
نرم‌افزارهای بیشتر و بهتر AR
توسعه‌دهندگان شخص ثالث (third-party) توسط گوگل (ARCore) و اپل (ARKit) تا حدودی تشویق شدند که سال گذشته را به کار بر روی نرم‌افزارهای AR بگذرانند. بااینکه بعضی از این برنامه‌های اندرویدی و آي‌او‌اسی فقط برای استفاده مصرف‌کننده ساخته‌شده‌اند، علاقه گسترده به AR منجر به ایجاد اجلاس‌ها ، جهت‌یابی‌ها و ابزارهای دیگری خواهد شد که برای شرکت‌ها نیز مفید خواهد بود.
حتی سازنده‌های اختصاصی سخت‌افزارهای AR درحال‌توسعه نرم‌افزارهای جدید برای این صنعت هستند. Magic Leap اخیراً دوباره تمرکز خود بر روی نرم‌افزارهای شرکتی گذاشته است، به نظر می‌آید این چرخش محوری از سمت مصرف‌کنندگان به‌سوی کاربران شرکتی، به‌صورت بی‌سروصدا در حال انجام گیری بوده است. Nreal همکاری با شرکت‌های Deutsche Telekom و KDDI برقرار کرده است، تا نرم‌افزارهای بلا قوه‌ای با استفاده‌های شرکتی و مصرف‌کننده‌ای برای Light glasses خود بسازد. و Niantic برای سخت‌افزار مورد انتظار خود بودجه‌ای در نظر گرفته که برای پروژه‌ای AR شرکت‌های دیگر تحریک‌کننده باشد، اقدامی که انتظار می‌رود در سال 2020 نتیجه بدهد. همه این موارد منجر به ارزشمندتر نرم‌افزارهای AR برای شرکت‌ها خواهد شد ، احتمالاً با استفاده حیله‌گری‌های بهتر و کم‌رنگ‌تر از ویژگی‌های AR. به‌عنوان‌مثال، گوگل تقریباً در مورد برنامه Just a Line در سال 2018 بزرگنمایی زیادی کرد، این برنامه “آزمایشی” به چندین کاربر اجازه می‌داد هم‌زمان یک نقاشی ساده AR را در فضای دنیای واقعی رسم کنند، چیزی که هدف خاصی را دنبال نمی‌کند. اما در پایان 2019، Deutsche Telekom و Nreal پیش‌نمایشی از برنامه خود نشان دادند که به کاربران Light glasses اجازه می‌دهد تا بر روی اشیاء واقعی نقاشی هولوگرافیکی را رسم کنند. یک تکنسین تعمیرات باتجربه می‌تواند از دفتر خود با کشیدن نقاشی به کاربری که درصحنه حاضر است کمک کند، این کاربرد می‌توان برنامه Just a Line را به یک برنامه کاربردی و عملی تبدیل کند.
هماهنگ کردن محتوا AR با مکان‌های واقعی، یکی از موضوعات مهم امسال خواهد بود. Scape روی نقشه‌برداری‌های سازمانی و در سطح مقیاس شهری تمرکز دارد ، همانند فیس‌بوک ، که در تلاش است تا هم جهان و هم فضای داخلی ساختمان‌های داخل آن را نقشه‌برداری کند. در عوض ، اسنپ‌چت نگرش فردی را برای برنامه مصرف‌کننده نقشه‌برداری می‌کند، و انتظار می‌رود که شرکت‌های بیشتری در سال 2020 بر روی این موضوع کار کنند.
یکی از توسعه‌های در سطح سیستم‌عامل که ارزش دنبال کردن را دارد رابط ابعادی (dimensional interface) شرکت Varjo است که ماه قبل به نمایش گذاشته شد. که دز واقع نسخه‌ای بهتر از چیزی است که شرکت‌های زیادی بر روی آن کار کرده‌اند، راهی برای نمایش دادن برنامه‌های کلاسیک غیر AR (به‌عنوان‌مثال ویندوز) در فضای AR می‌باشد. مفهوم این است که عینک‌های با وضوح بالا Varjo می‌توانند به شما اجازه می‌دهد که دکستاپ ویندوز را با وضوح کامل روی یک میز به‌عنوان یک شیء مجازی شناور درآورید، و شما می‌توانید مانند یک کامپیوتر معمولی با آن ارتباط برقرار کنید. همان‌طور که RealWear در سال 2018 نشان داد ، مجازی‌سازی رایانه‌ها ، تبلت‌ها ، تلفن‌های هوشمند و / یا پوشیدنی‌ها به نقاط عمده‌فروش هدست های AR تبدیل می‌شوند و ما به‌زودی موارد بیشتری مثل آن را شاهد خواهیم بود.
رقابت‌ها و ادغام‌ها
در آخر جا ذکر دارد؛ که به احتمال‌زیاد شاهد تغییراتی در نام ها و تعداد پخش‌کننده‌های سخت‌افزاری در بازار شرکتی AR باشیم ، اما هنوز مشخص نیست که در آخر سال این عدد در کل بیشتر یا کمتر از سال قبل باشد. در مواجه با سرمایه‌گذاری‌های زودهنگام، که انتظار می‌رود باعث افزایش رقابت بین توسعه‌دهندگان AR، خریده شدن حق تولید بعضی از دستگاه‌ها که در بازار ارزش کمی دارند، یا حتی شکست خوردن بعضی از شرکت‌ها خواهیم بود. مثل شرکت Fitbit که در آخر سال 2019 توسط گوگل خریداری شد، یا اینکه امکان دارد که بعضی از شرکت‌ها کوچک، بزرگ شوند، اما این موضوع می‌تواند باعث تنگاتنگ شدن بازار سخت‌افزارهای AR شود.
هنگامی‌که Nreal Light به‌طور گسترده‌ای برای خریداران و شرکت‌ها در دسترس است ، فشاری بر تولیدکنندگان سخت‌افزار که در مقیاس شرکتی AR کار می‌کنند خواهد آمد. همین‌طور، Magic Leap و مایکروسافت نیاز دارند که تبلیغ بیشتری بر روی موارد محصول خود کنند یا اینکه عملکرد محصولات سخت‌افزاری خود را ۴ تا ۷ برابر کند، و شرکت‌های جدید (مثل Apple، Niantic، Qualcomm و XR Viewers) نیاز دارند از آن چیزی که در حال حاضر وجود دارد، پیشی بگیرند.
این دلایل محکمی برای باور داشتن به‌احتمال ترکیب شدن چند شرکت AR در سال 2020 است. با افزایش توجه‌ها نسبت به AR تغییرات بازار و فناوری این صنعت تا پایان امسال جالب خواهد بود.
نظر شما در مورد آینده این صنعت در سال 2020 چیست؟
